ҲИФЗИ АРЗИШҲОИ МАЪНАВИЮ ҲУҚУҚӢ АЗ ПАЙОМАДИ ТЕРРОРИЗМ ВА ЭКСТРЕМИЗМ
Дар шароити шиддат ёфтани таҳдиди амалҳои террористӣ ва экстремистӣ дар миқёси ҷаҳони имрўза зарурият ва аҳамияти таъмини амнияти миллӣ, тартиботи ҳуқуқӣ ва ҳамоҳангсозии сиёсати сулҳҷўёна бештар афзуда истодааст.
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон пайваста диққати аҳли кишвар ва ҷаҳониёнро ба масъалаҳои афзоиш ёфтани исломситезӣ, вазъи Сурия, Яману Афғонистон, андешидани чораҳои муқовимат зидди терроризм, экстремизм, гардиши маводи мухаддир, таъмини аҳолӣ бо оби тоза ва масъалаҳои рушди нобаробари давлатҳои ҷаҳон ҷалб намуда истодаанд, ки ба таҳкими роҳандози гаштани ҳамкории байнидавлатии кишварҳои ҷаҳон бо Тоҷикистон таъсир ва тавқият бахшида истодааст.
Дар баробари ин, бо манфиатҷўии давлатҳои абарқудрат ё гурўҳи кишварҳо дар миқёси ҷаҳон ва минтақаҳои алоҳида, кўшишҳои дигаргунсозии муносибатҳои таърихан шаклгирифтаи байналхалқӣ, манфиатдорӣ аз тақсимоти бозори ҷаҳонӣ, ҳадафҳои соҳиб шудан ба захираҳои таббиӣ ва ашёи хом инсониятро таҳти таъсири манбаҳои нави хатар мемонад.
Ин раванд сабабгори вусъат ёфтани як қатор иллатҳои иҷтимоӣ, аз ҷумла бекорӣ, камбизоатӣ, нашаъмандӣ, паҳншавии бемориҳои сирояткунанда ва дар маҷмўъ ба бад шудани вазъи иҷтимоӣ оварда расонида, оқибат ҷомеаро ба низоъҳои иҷтимоӣ, ба паҳн гаштани экстремизм, терроризм ва умуман бештар ба ҷинояткорӣ гирифтор месозад. Бинобар ин, ба кишвари мо зарур аст, ки дар маҷрои ҷаҳонишавӣ ва ҷомеаи ҷаҳонӣ мавқеи худ, бо дарки масъулият истиқлолияти худро на танҳо бо шиору гуфтор, балки бо меҳнати софдилона ва самимӣ дар ҳама соҳаҳо таҳким бахшем, бепарвоиву бемасъулиятӣ, дар баъзе мавридҳо мағрурии кунди мансабӣ (хусусан, дар маҳалҳо ва зинаҳои поёнии мақомотҳои назораткунанда), айбҷўйиву низоъпарастӣ, худманфиатдории тиҷоратӣ ё гурўҳиро як тараф монда, роҳи бунёди муносибатҳои солими бозаргониро пеш гирифта, ба татбиқи шаклҳои нави корбарӣ ва пешрафти босуръати илму техника, ба таъсиси ҷойҳои нави корӣ, таълиму тарбияи мутахассисони соҳавӣ вусъат бахшем, ба заминаҳои бунёди иқтисодиёти бозорӣ ва омилҳои пешбарандаи он, хусусан энергетика ва коммуникатсия, ки фаъолияти мақсаднок ва бонизоми иқтисодиёт ва назби бомароми зиндагии мардумро дар мамлакат таъмин мекунанд, аҳамияти аввалиндараҷа диҳем.
Суръати густариши таҳдиди ифродгароӣ ба ҳадде расидааст, ки имрӯз инкор кардани қонун, ношукрӣ, носипосӣ ва хатари фарсоиши ҷиддии арзишҳои бунёдии сирати инсон – ахлоқ, фарҳангу маънавиёт, масъулияти фардӣ ва иҷтимоӣ аён гардида истодаанд. Ҳарчанд аз ҷониби аҳли ҷомеаи кишвар ин гуна кирдорҳо маҳкум гарданд, ҳам андешидани чораҳо доир ба пешгирии онҳо ногузир ва зарур аст. Дар чунин вазъият масъулияти азими таърихӣ ва рисолати шаҳрвандии мо аз он иборат аст, ки давлати ҷавони миллӣ, истиқлолияти он ва осоиштагии мардуми кишвари худро аз чунин пайомадҳои манфӣ, аз таъсири қувваҳои моҷароҷў эмин нигоҳ дорем.
Аз ин рў, авҷ гирифтани таъсири равандҳои муосир ба тариқи иттилоотӣ ба шуури фардию ҷамъиятӣ (хусусан байни ҷавонон) масъалаи таҳқиқ, арзёбӣ ва таблиғи худшиносиву худогоҳиро ба миён овардааст. Ин ҳадаф татбиқшаванда ва ногузир мебошад. Онҳо ба амалӣ гаштани дурнамои сиёсати иҷтимоиву иқтисодии кишвар, ба бунёди муносибатҳои солими бозорӣ, ташаккули иқтисодиёти устувори миллӣ ва ниҳоят барои баланд бардоштани сатҳи зиндагии мардуми кишвар дар фазои сулҳу субот, оромиву осоиштагӣ мусоидат хоҳанд кард.
Авезова З.- муаллими калони кафедраи ҳуқуқи судӣ ва назорати прокурории ДДҲБСТ