Таъсири бади шабакаҳои ифротӣ
Дар шароити имрӯзаи таърихи башарият зуҳури фаъолияти ташкилотҳои экстремистӣ ва террористии байналмилалӣ боиси нигаронӣ ва изтироби аҳли ҷомеаи ҷаҳонӣ гардидааст. Ин таҳаввулоти фоҷиабарангез баҳри аз байн бурдани истиқлолияти комили даҳҳо мамолик ва сабаби оғоз гардидани ҷангҳои шаҳрвандиву ҷанҷолҳои мазҳабӣ гардидаанд.
Ҳизбу харакатхои дорои хусусияти динӣ одатан низоми давлатдории миллиро хилофи дин меҳисобанд. Хушбахтона имрӯз дар байни сокинони асосии кишвари мо ба ин тамоюлхо баҳои дурусти худро медиҳанд, зеро оиди давлату давлатдорӣ ва дин мардуми мо назари худро доранд ва чунин мешуморанд, ки факат давлати дунявию демократӣ метавонад, динро тараккӣ дода, роҳҳои дурусти онро пешаи мардум гардонад. Дар баробари ҳамаи ин ақалиятҳое низ вучуд доранд, ки низоми давлатдории дунявӣ демократиро монеаи асосии пешрафти дину мазхаб медонанд, ки ин акида махз хатоӣ ба шумор меравад. Ин маънои онро дорад, ки то ханӯз доир ба фаҳмиш ва дарки дурусти моҳияти низоми давлати дунявӣ демократӣ ва миллӣ проблемахо чой доранд.
Ҳизби наҳзати ислом барои барангехтани иғво дар солҳои 90-ум мавқеи асосиро ишғол менамояд. Маҳз наҳзатиён дар замони ҷанги шаҳрвандӣ боиси пароканда шудани халқи тоҷик ва бозичаи дасти дигарон шуданд. Сипас ҷанги шаҳрвандӣ сар зад.
Тоҷикистони соҳибистиқлол бо табиати биҳиштии худ имруз новобаста аз найрангҳои ба миёномада дар ҷаҳон мавкеи асосӣ дорад. Ба ҳамагон маълум аст, ки баҳри нигоҳдории як порчагии Точикистони азизамон замоне буд, ки ТЭТ ҲНИ худро пуштибон мехисобид ва зери парда таносуби сиёсат ба динро нишон медод. Ҳзиби наҳзат манфиатхояшро дар зери никоби дин чо карда онхоро амали кардани шуд. Лекин ҳизби наҳзат динро ба таври руякӣ, маҳдуд ва танг фаҳмида, ба ҳамин фаҳмиши худ амал карда, аз дигарон низ чунин тарзи амалро талаб менамояд. Ақидаҳои ҲНИ аз сатҳи тафаккур баромада ба сатҳи таблиғот, ба сатҳи талаботи қатъӣ аз дигарон ва ба сатҳи амалҳои тунд мегузарад. Дар ин ҳолат аъзоёни ҳизби наҳзати ислом тарзи зиндагонии пайравони дигар дину мазҳаб ва миллатро дар ошкоро танқид карда, нисбати онҳо амал оштинопазири нишон медиҳад ва ҳамфикрони худро ба муборизаи амалӣ ба муқобили фаҳмиш ва тарзи зиндагии дигарон даъват мекунад.
Қурбониёни ТЭТ ҲНИ асосан ҷавонон мебошанд. Аз ин рў, ҷавононро мебояд, ки зиракиро аз даст надода, барои дафъи он кўшиш намоянд, то сулҳ, ваҳдат ва амнияти кишвар ҳифз гардад.
Аминов Д.Ғ. – н.и.и., дотсенти
кафедраи иқтисоди ҷаҳонии ДДҲБСТ