Изҳоротои кафедраи аудит ва ревизия нисбати мақолаи “Илоҳо Кабирӣ ба камоли пирӣ нарасад”
Мо устодони кафедраи аудит ва ревизия аз қисмати модаре, ки фарзанди худро огоҳ шуда хеле гамгин шудем. Модаре, ки фарзанди худро аз синни 7 солагӣ бе падар бо машаққатҳои зиед ба воя расонида буданд, ҳоло бе фарзанд мондааст. Сабаб он ки ин ҷавоне ки дар донишгоҳ таҳсил мекарду рафтори кирдораш намунавӣ буд, ба суханҳои дурӯғу фиреб бовар карда ба сафи ҳизби наҳзати ислом аъзо шудааст. Дар натиҷа аз як ҷавони зираку ҳушёр ба фарзанди гумроҳ табдил ёфтааст. Ҳамин тариқ нуҳ соли расо аст, ки модар рӯи ҷигарбанди яккаву ягонаашро надидааст.
Мо устодони кафедраи назарияи иқтисодӣ ба ҷавонон муроҷиат карда гуфтани ҳастем, ки ба суханҳои Муҳиддин Кабирӣ ва пайравони он фирефта нашаванд. Ҳамаи суханҳои онҳо дурӯғ ва хиёнат ба давлат мебошанд. Ҳар як шаҳрванди Тоҷиекистон бояд бо меҳнати софдилона барои Ватан меҳнат кунад ва саҳми аврзандаи худро ба рушди иқтисодии кишвар расонад.
Аҳли кафедраи аудит ва ревизияи ДДҲБСТ