Дӯстии халқҳои қирғизу тоҷик
«То даме, ки ҳаст дар дил меҳри ёру меҳри дӯст,
Бошад инсоният побарҷо чу кӯҳи сарбаланд».
Дӯстӣ ва бародарии халқҳои қирғизу тоҷик таърихи тӯлонӣ ва решаҳои амиқ доранд. Ин ду халқи ҳамсоя асрҳо паҳлуи ҳам зиндагӣ карда, анъана, фарҳанг ва расму оинҳои муштаракро ҳифз намудаанд.
Қирғизҳо ва тоҷикҳо на танҳо ҳамсоя, балки дӯстони наздик ва шарикони содиқ дар ҳама давру замон будаанд. Таърих гувоҳ аст, ки дар лаҳзаҳои сахт ин ду миллат ба ҳамдигар кӯмак расонида, ҳамеша дастгирии якдигарро эҳсос намудаанд. Дӯстӣ ва самимияташон натанҳо дар муомилоти рӯзмарра, балки дар адабиёт, фарҳанг ва санъат низ таҷассум ёфтааст.
Дӯстии халқҳои қирғизу тоҷик натиҷаи таърихи муштарак, анъанаҳои ҳамсон ва эҳтироми мутақобила мебошад. Ин робитаҳои дӯстона асрҳо боз пойдор буда, дар шароити имрӯза низ аҳамияти худро гум накардаанд. Муносибатҳои фарҳангӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоии ду миллат собит месозанд, ки ҳамкории онҳо на танҳо дар гузашта, балки барои ояндаи равшан низ муҳим аст.
«То даме, ки ҳаст дар дил меҳри ёру меҳри дӯст,
Бошад инсоният побарҷо чу кӯҳи сарбаланд».
Ҳоло низ муносибатҳои байнидавлатии Тоҷикистону Қирғизистон бар асоси ҳамкориҳои мутақобилан судманд ва эҳтироми ҳамдигар таҳким меёбанд. Дар соҳаҳои иқтисод, маориф ва фарҳанг ҳамкориҳои зич вуҷуд доранд.
Ҳифз ва таҳкими ин дӯстӣ вазифаи насли имрӯз ва фардо мебошад. Бо арҷгузорӣ ба анъанаҳои неки гузаштагон, мо метавонем сулҳу субот ва ҳамкории пурсамарро дар байни халқҳоямон нигоҳ дорем. Дӯстии қирғизу тоҷик рамзи ваҳдат ва ягонагии ду миллати ҳамсоя буда, бояд ҳамчун арзиши бузурги таърихӣ ва фарҳангӣ барои наслҳои оянда ҳифз ва рушд дода шавад.
Юлдошева Г. Р., ассистенти
кафедраи забони русӣ
ДДҲБСТ