ТЕРРОРИЗМ ХАТАРИ ҶОМЕА АСТ
Терроризм ба амнияти миллии кишвар таҳдиди воқеӣ дорад: одамрабоӣ, гаравгонгирӣ, ҳодисаҳои рабудашавӣ, таркиши бомба, амалҳои зӯроварӣ дар муноқишаҳои қавмию конфессиявӣ, таҳдидҳои мустақим ва татбиқи онҳо. Фаъолияти созмонҳо ва гурӯҳҳои ифротӣ дар ҳоли ҳозир ҳамчун омили ҷиддии ноором шудани вазъи ҷамъиятиву сиёсии давлат буда, ба амнияти конститутсионӣ ва тамомияти арзии кишвар хатари ҷиддӣ эҷод мекунад.
Бо вуҷуди ҳама талошҳои ниҳодҳои қудратӣ, сарфи назар аз муборизаи бефосилаи чандинсола, барқарорсозии гурӯҳҳои пинхонӣ аз ҳисоби ҷавонони аз 17 то 30-сола сурат мегирад. Қариб ҳамаи гурӯҳҳои террористӣ сомонаҳои интернетии худро доранд, онҳо ба таблиғ, эътирози мардум ниёз доранд, ақидаҳои ифротгароиву террористиро пурқувват тарғиб мекунанд. Дар ин захираҳо равоншиносони ботаҷриба кор мекунанд, ки қодиранд портрети психологии иштирокчии форуми интернетиро таҳия намуда, «калид»-и ӯро пайдо кунанд, ба ихтиёри худ ҷалб ва истифода баранд. Ҳамин тариқ, фоизи зиёди одамон, ҳатто бидуни дарк, ба корҳои ҷиноятӣ ҷалб карда мешаванд.
Аз ҷавононе, ки дар шабакаҳои иҷтимоӣ фаъоланд ва дар мавзӯъҳои мазҳабӣ ба баҳсу мунозира ворид мешаванд, даъват менамоем, ки эҳтиёткор бошанд, то ба худ даст кашидан ва аз ин ҳам бадтараш ба як гурӯҳи ҷиноӣ даст назананд. Ҷавононе, ки ба гурӯҳҳои ифротӣ шомиланд, деформатсияи шуур, майл ба ақидаҳои миллатгароӣ, неофашистӣ, таълимоти нави динии барои кишвари мо ғайримуқаррарӣ, иштирок дар фаъолияти ҳаракату гурӯҳҳои радикалиро нишон медиҳанд. Ҷавононе, ки аз «тарбияи» идеологй гузаштаанд, аксар вақт дар бораи кирдорҳои ғайриконунй ва ҷинояткорона карор мегиранд, ба шарте ки ин ба эътикоди нави онхо мувофиқ бошад.
Ба он бахши ҷавонони мо муроҷиат мекунам, ки танҳо ба ақидаи ифротгароён гӯш медиҳанд ва ба онҳое, ки ба мансаби ғайриқонунӣ рафтаанд, вале то ҳол худро ба содир кардани ҷиноят олуда накардаанд. Тақдирҳои худро маъюб накунед, андӯҳи аҳли оила ва дӯстонатонро надиҳед, ояндаи худро хат назанед, шумо ҳоло ҳам имкон доред, ки ба ҳаёти муқаррарӣ баргардед.
Имрӯз ифротгароӣ як таҳдиди воқеӣ ба амнияти миллии давлатамон мебошад. Ҳаракатҳои ғайрирасмии ҷавонони тамоюли ифротгароӣ афзоиш ёфтааст. Айни замон аъзои созмонҳои (гурӯҳҳои) ҷавонони ғайрирасмии тамоюли ифротӣ-миллатгароӣ ҷавонони аксаран ноболиғони аз 14 то 18 сола мебошанд.
Агар шумо бо зуҳуроти ифротгароӣ, кӯшиши барангехтани кинаю адовати миллӣ ё мазҳабӣ рӯ ба рӯ шавед, ягон маълумоте дошта бошед, ки дар мубориза бар зидди терроризм ва ифротгароӣ кумак кунад, дар ин бора ба мақомоти ҳифзи ҳуқуқ хабар диҳед.
Тошматова М.Д. – дотсенти кафедраи иқтисоди ҷаҳонии ДДҲБСТ