Муҳаммадиқболи Садриддин – душмани халқи Тоҷикистон!

Муҳаммадиқболи Садриддин, ки ҳамчун мухолифини саҳроӣ, душмани халқи тоҷик маъруф аст 43-сола буда, дар яке аз кишварҳои Аврупо паноҳгоҳи сиёсӣ гирифтааст. Се соли охир ӯ роҳбари вебсайти Isloh.net мебошад.

Додситонии кулли Тоҷикистон рӯзи 15 октябри соли 2020 эълон кард, ки парвандаи ҷиноятӣ нисбати Муҳаммадиқболи Садриддин пас аз муроҷиати шаҳрвандони Тоҷикистон Кабутов Неъматулло Бадриддинович, Холов Сиёвуш Имомқулович ва Каюмов Носоҳиддин боз шудааст. Онҳо изҳор доштанд, ки Садуриддинов маблағҳои онҳоро дар ҳаҷми 430 000 доллар аз худ кардааст. Пул, ба гуфтаи даъвогарон, дар назди шоҳидон соли 2010 дар Дубай супурда шудааст. Парвандаи ҷиноӣ нисбати номбурда таҳти моддаи 247, қисми 4-и Кодекси ҷиноятии Ҷумҳурии Тоҷикистон (“Қаллобӣ дар миқёси махсусан калон”) оғоз шудааст. Дар кӯдакӣ, падари ӯ ӯро ба фармондеҳони саҳроии Афғонистон, ба монанди Ғулом, фармондеҳе, ки ӯро “ғуломи маҳбуб ва содиқ барои вақтхушӣ” интихоб карда буд, фурӯхтааст. Ба гуфтаи шоҳиди ҳол Фархуншо Валади Саид, шаҳрванди Афғонистон, вай аз синни 12 солагӣ мавриди озор ва бадрафтории ҷинсӣ қарор гирифтааст.

Инчунин, Муҳаммадиқболи Садриддин хидматҳои худро ба намояндагони созмони аврупоии “ЛГБТ”, ки бо издивоҷи ҳамҷинсҳо, эҷоди оилаҳои ҳамҷинсҳо маъруф аст, пешниҳод кардааст. Аммо, далели он, ки Муҳаммадиқболи Садриддин мисли хук тарзи ҳаёти бадахлоқонаро пеш мебарад, шубҳа надорад, аммо ӯ ба пайравонаш дар шабакаи иҷтимоӣ гуфтаҳои оятҳои Қуръони каримро такрор мекунад. Дини Ислом дини ростӣ ва имони пок аст, ки дар он зино байни мард ва мард, зан бо зан мазаммат карда мешавад. Ҳизби мамнӯи террористии Наҳзати Исломӣ дар заминаи арзишҳои принсипҳои аврупоӣ ва ғайридинӣ зӯроварӣ, издивоҷи ҳамҷинсгароӣ, танфурӯшии мардон, издивоҷ байни мард ва мардро таблиғ мекунад.

Ҳар кадом инсон ҳолномаи худро дорад ва чунин нафарони “шӯҳратманд” низ пеш аз ҳама доранд. Масъалан, ҳолномаи ҳар кадом инсони шӯҳратмандро имрӯз дар фазои интернет пайгирӣ намоед пурра маълумот ва ҳатто расмҳояшонро меёбед. Вале ҳолнома ва зиндагии Муҳаммадиқболи Садриддинро аз ҳеҷ куҷо дарёфт карда наметавонед. Вай кай дар кадом мактаби расмӣ хондааст, бо ки ёру дӯст буд, ҷавониашро дар куҷо ва чи тарз гузаронидааст? Ба ин саволҳои ягон маълумот нест. Пас ин афрод кист?

Ба ҷуз муроҷиати аҳмақона ва сухангӯии беадабона дар сомонаҳои иҷтимоӣ бо дигар кори ҳалолу қонунӣ машғул будани ӯ намоиш дода намешавад. Ба фикрам ӯ танҳо бо паҳнкунии маводҳои иғвоангезона ва пучу беасос машғул аст. Ба манфиати ҷамъият як зара кор накардааст, танҳо зараррасонӣ асту халос.

Ҳангоме, ки ӯ дар ягон ҷо бо кори расмӣ шуғл надошта бошаду, доимо бо чаловкорию иғвогароӣ машғул бошад, пас ӯ бо кадом маблағ зиндагӣ мекунад? Бо маблағи хоҷаҳояш ва ё даромад аз шабакаҳои иҷтимоии аз ҳисобӣ барномаҳои иғвоангезонааш?

Ҳайратовар он аст, ки пешравии Тоҷикистон боиси ғамгинии ин хоини миллат гашта, ӯро водор месозад, ки боз барномае зидди миллату Ватани худ омода ва дар шабакаҳои иҷтимоӣ пахш намояд. Бо паҳн кардани матолиби бофтаю сохта Ҳукуматро бадном карданӣ мешавад.

Маълум аст, ки М.Садриддин инкишофи муносибатҳои ҳамкории Тоҷикистонро бо кишварҳои дигар, ки ба рушди иқтисоди кишвар мусоидат хоҳад кард, намехоҳад. Икболбӣ ҳам мисли наҳзатиҳои дигар бадхоҳ ва душмани миллат аст ва ҳаргиз пешрафту тараққии Тоҷикистон ба нафъи ӯ нест.

Мо, мардуми Тоҷикистон, мутмаин ҳастем, ки маводҳои дар шабакаҳои иҷтимоӣ нашршуда хусусияти иғвоангезона доранд ва барои паҳн кардани таҳаммулнопазирии иҷтимоӣ-сиёсӣ ва ҷудошавӣ дар ҷомеаи муосири тоҷик нигаронида шудаанд. Маълумоте, ки Муҳаммадиқболи Садриддин паҳн мекунад, пур аз тӯҳмат ва таблиғи хушунат алайҳи мардуми тоҷик аст.

Каримов Р.А., н.и.и., дотсент, мудири кафедраи хадамоти гумруки ДДҲБСТ