ХОИНОНИ МИЛЛАТ ҲАРГИЗ БА МАҚСАД НАМЕРАСАНД
Солҳои охир роҳбарият ва намояндагони ТЭТ ҲНИ бо муроҷиати худ ба кишварҳои кафили сулҳи тоҷикон худро чун “қосиди сулҳ” нишон дода истодааст.
Кабирӣ борҳо дар баромади хеш аз “нақши таърихӣ”-и Иттиҳоди опозитсиони тоҷик ҳарф зада, сулҳу ваҳдатро моли наҳзатиён донистааст. Ин навбат ин золиму хунхор барои расидан ба максади нопоки хеш ва назди хоҷагонаш хизмати хирсона кардан мехохад вазъи орому осудаи Ватанро ноором сохта мардумро боз ба шӯр меандозад.
Пас, маълум мешавад, ки ӯ низ худ инсон нест. Ба Кабириву “кабириҳо” гуфтанием:
– худобехабарони ватангадо, бас аст тафриқандозӣ!
– Кабирии модарбахато, бас аст хунрезӣ!
– золиму хунхор, разилу беимон бас аст ятим мондани фарзандон, беваву бесарпаноҳ гузоштани модарон, доғи фарзанд дидани падару модарон!
– беимони хайвонсифат ба ғайр аз Ту ва косалесонат кадом инсони солимфикр барои зиндагии хушбахтонаи мардум монеъ мешавад?
– ин ҳамон ту барин ватанфурушони беимону лаин, ки ҳоло ҳам чашмашон дар хоб асту ин зиндагии осудаву ободро дида наметавонанд!
– ин хамон ту барин хоинони ватан, ки мансабу курсиҳои роҳбари давлат бовар кардаро туфайли аъмоли ношоиставу хиёнат ба Ватан аз даст додаву дар аламанд!
– фаромуш насозед, ки ба хотири осоиштагӣ Пешвои миллат замоне 30 дарсади вазифаҳои калидии ҳукуматро ба ихтиёри нерӯҳои мухолифин вогузор намуданд, аммо ту ва ту барин беимонон хиёнат ба Ватан кардед!
– имрӯз ту! Кабирии беимону хунхору золим ва ватанфурӯш ҳар минбаро бо пуштибонии хоҷагонат ба манфиати худу зиёни миллат истифода мекунӣ!
– ҳаминро бидон Кабирии ҳайвонсиришт! Ҳақиқат барои халқ ошкор аст, ҳоҷат ба шарҳу тавзеҳи сохтаву дурӯғин нест.
– Бо ин гуфтаҳои бемантиқат ошкоро баён намуди, ки туву ҳаммаслаконат хиёнаткор ҳастед, на чизи дигар!
Ахмедова М.А. – муовини декан оид ба корои илмии факултети бизнес ва идоракунӣ